Let’s sti(c)k together: van een mislukte jumpsuit naar een mini capsule wardrobe

Eindelijk is het me nog een keer gelukt om mee te doen aan de ‘challenge’ van let’s sti(c)k together. Het liep deze keer echter niet van een leien dakje.

De uitdaging voor september was SOLDAAT MAKEN: iets opmaken zodat er geen (zo weinig mogelijk) restjes overblijven. Ik had redelijk snel een idee, ik kocht twee stofjes en ging voor mezelf een late zomerse jumpsuit maken (ik verwacht nog goed weer in september) en met de restje ging ik nog enkele babykleedjes maken om cadeau te geven. Het liep echter anders af, lees en volg maar mee even mee .😊

Ik begon deze challenge met drie meter tricotstof, 1,5 meter effe honinggeel en 1,5 meter zachtgele tricot met bloemen van Elvelyckan en het Sierra patroon van Made for Mermaids. Dit patroon kocht ik vorige zomer enwas nog niet uit de kast geraakt.

De jumpsuit maken ging vlot maar toen ik hem paste, vond ik hem absoluut niet ok. Ik vond hem niet mooi en kon niet echt benoemen wat het was maar wist dat ik hem zo nooit zou aan doen, zelfs thuis niet. (en neen ik maakte zelfs geen foto’s van deze jumpsuit.😂 )

Ik had de week voor ik aan dit patroon begon, voor mezelf een neutraal blauwe broek en een short gekocht en vond dat de kleuren van deze jumpsuit er wel prachtig bij pasten. Misschien kon ik wel een wardrobe capsule maken, eentje die voor het werk en voor thuis kon dienen. Ik maakte al eerder enkele wardrobe capsules, een woordje extra uitleg die kan je hier vinden

Ik haalde het bovenstuk en het onderstuk van de jumpsuit uit elkaar en zocht een bijpassend blauw effe tricotstofje in mijn bak. Ik begon te snuffelen tussen mijn patronen en begon wat te tekenen en te schetsen en kwam tot het volgende.

De ideeën waren er ondertussen wel, maar ik twijfelde of ik het nog ging rond krijgen. ik had immers nog maar een week en dan moest ik deze challenge af hebben en ik begon ook terug te werken. Ik twijfelde even of ik me niet van de lijst zou halen maar dan zou deze jumpsuit in mijn UFObak (unfinished objects) terecht komen en daar vermoedelijk nooit uitkomen. En daar vond ik het stofje te mooi voor.

Ik ging aan de slag en zou wel bekijken hoe ver ik zou geraken. Een ‘challenge’ niet af krijgen is immers niet het einde van de wereld.

Ik maakte eerst een bijpassende wikkelvestje met het patroon Miami wrap van Ellie and Mac. Een superpatroon dat ook vlot in elkaar te zetten is en met verschillende opties.

Ik wou wel dat ik het vestje langs twee kanten kon aandoen want de twee kleuren zouden passen bij de verschillende kledingstukken uit mijn capsule. Dit stond helaas niet bij de opties, dus moest ik weer even nadenken over hoe ik iets in elkaar moest zetten dat je aan twee kanten kan dragen … ja hoe zat dat weer met dat ‘keergat’ en hoe moest dat weer met die mouwen.

Een beetje denkwerk tijdens het naaien kan nooit geen kwaad … een beetje lostornen ook niet (zolang het bij een beetje blijft 😊). Dat vergeet je snel, wanneer even later het kledingstuk af is en dan ook nog perfect past. De voordelen van zelf naaien, je past het kledingstuk aan je eigen lichaam aan en niet andersom.

Nu had ik dus een wikkelvestje, een topje en een broekrok zonder band. Ik tekende een band voor het topje op maat en met een reststrook van de gele tricot maakte ik het topje af. Ik wou het topje ook aan twee kanten kunnen dragen maar dan moest ik een heel stuk los maken aan de binnenkant van het topje om dit op de juist manier te kunnen keren (ja als het niet juist gekeerd wordt dan heb je een eindeloze lus, dat ontdekte ik weer 🤣)

De bloemenkant van het topje zie je op dit moment dus de overlock naad nog. Hier gaat ik nog een mooi bandje over stikken, een bijpassend bandje moet ik nog even zoeken.

Voor de broekrok knipte ik een stuk boordband, uit mijn restbak, op maat en naaide deze eraan vast.

Zo mijn grootste stukken van waren af, maar de challenge was niet maak een capsule, maar gebruik zoveel mogelijk van je stof op. Ik had nog behoorlijk wat stof over van mijn 3,7 meter. Ik legde deze voor me en nam mijn schetsboek erbij en ging nog wat schetsen. Ik had mijn basisstukken getekend en vermoede dat er nog wel een topje en een of twee slipjes uit de stof zouden geraken.

Voor het topje nam ik het patroon Cami Coraline van BSD. Dit patroon is een eenvoudig en snel klaar basispatroontje, dat ik al meerdere keren maakte. Hier lees je er meer over. Maar deze keer ging het niet zo snel.

Mijn oorspronkelijk idee was een voorkant en een achterkant in een andere stofje. Maar daar had ik niet genoeg stof voor. Het werd dus puzzelen, patroon hertekenen, passen en meten tot ik een topje uit de resten stof kreeg.

Het knippen en naaien ging uiteindelijk sneller dan het uittekenen en uitmeten. Stretch biaislint heb ik in alle kleuren in mijn fourniturenkast dus daar moest ik niet achter zoeken.

Voor de slipjes gebruikte ik het patroon Primrose panties van BSD. Ik maakte een hoge en een gewone versie van de basis slip. Deze kon ik nog vlot uit de resten stof krijgen. De slipjes passen perfect en je naait ze in een wip in elkaar met enkele resten stof. Zeker de moeite om zelf eens uit te proberen

De stof was ondertussen bijna soldaat gemaakt. Maar ik wou mezelf nog wat verder uitdagen (eh had ik nog wel tijd genoeg ??? 👌). De laatste stukken, die toch nog wat groter waren, wou ik echt ook opgebruiken. Ik was op het moment net bezig om de ontwerpster Saskia van ‘The wolf and the tree’ te helpen met het re-testen van haar patroon no-show socks.

Zij heeft verschillende sok patronen, maar voor de meeste heb je meer stof nodig dan de restjes die ik nog had. The no-show socks is een ideaal patroon om uit nog kleiner resten te halen.

De hiel en het teenstuk van de sok is immers een apart patroondeel, dus ideaal voor kleine restjes.

En verschillende stofjes combineren kan met dit patroon zonder passen en meten.

Zelfs het merkboordje van de stof moest er aan geloven.

Genoeg stof opgebruikt … neen hoor, we gaan nog even door met ‘soldaat maken’.

Hebben jullie door hoe ik deze uitdaging vind?

De bloemen op het stofje van Elvelcykan vond ik zou mooi dat ik de stukjes met nog een hele bloem echt niet kon weggooien.

Het voorlaatste weekend van augustus mocht ik naar een verjaardagsfeestje van een collega gaan. En wat maakte ik met deze bloemen …

Een lint om rond haar pakje te doen …

En om mezelf helemaal verder uit te dagen, vond ik nog een patroon van een minitasje, een echt super leuk schattig minitasje.

Ik had zelfs nog genoeg restjes over om nog 3 tasjes te maken. Deze zijn geknipt en er volgt nog een blogje over dit tasje omdat het zo superleuk is.

Zo en dan was ik rond en legde ik de allerlaatste stukken die overbleven van mijn 3,7 meter stof op een tafel. Valt mee he.

En ik dacht zou ik deze lapjes niet allemaal aan elkaar kunnen zetten tot 1 lap en daar nog een tasje mee maken. Zogezegd, zo gedaan … ik begon er aan maar merkte al vlug om een mooie lap te maken het toch belangrijk is om rechte stukken te hebben.

Anders gaat alles nog al snel hobbelen en krijg je hier en daar gaten. (tip voor volgende keer rechte lapjes knippen van mijn restjes)

Ik naaide toch verder en zag plots een pop ontstaan onder mijn naaimachine. … een gek en zot fantasiewezen, nog niet af, maar in de maak. En zeker bruikbaar in mijn therapielokaal.

En tot slot … mijn volledige warerobe capsule.

Bij mijn schets staat nog een rokje, ja dat ontbreekt nog wel maar de stofjes waren op. Het rokje zal nog wel volgen, ik weet al welk patroontje ik daar voor ga uittesten.

Benodigheden en kostprijs:

1,5 meter effe honinggeel tricot, voor 21 euro en 70 cm donkerblauwe tricot voor 7,70 euro aangekocht bij huis van katoen.

1,5 meter zachtgele tricot met bloemen van Elvelyckan in promo voor 24,15 euro aangekocht bij stik-stof.

Naaigaren geel en blauw van gutermann aangekocht in veritas voor 7,50 euro, een restje vlieseline uit mijn restjesbak en elastisch biaislint uit mijn founiturenkast

Het Sierra patroon van Made for Mermaids. normale aankoopprijs 10 dollar, ik kocht het vorig jaar aan in promo voor 7 dollar

Het no show sock van the Wolf and the tree, gratis gekregen in ruil voor testing.

Het patroon Miami wrap van Ellie and Mac. normale aankoopprijs 8,95 dollar, ik kocht het aan als Wacky Wednesday patroon voor 1 dollar

Het Primrose panties en de Cami Coraline van BSD kosten allebei 9 dollar. Ik kreeg beide patronen als testpatroon.

(via de onderstreepte woorden kom je rechtstreeks bij het patroon of de winkel terecht)

Ben je benieuwd naar de andere verhalen van deze let’s sti(c)k together challenges… neem dan maar een kijkje bij de volgende bloggers,

Girls in Uniform, Woohoo by Davina, Sewing à la Carte, SewBel, Seams Normal, Gezien bij Justine

Deze blog bevat Affiliate links, ik voeg deze links alleen toe wanneer ik zelf tevreden ben over het patroon. ik krijg een klein percentage op de verkoop van patronen die door mijn link gekocht worden. Zo kan ik blijven patronen testen voor mijn lezers beschrijven. Jij betaalt zelf niets meer voor het patroon wanneer je het via deze link aankoopt.